Ben de Öğrendim Artık...

Ben de Öğrendim Artık...

Ögrendim
Hayatimda ilk önce sevmeyi ögrendim, çünkü sevdikçe kendimi hissettigimi gördüm.

Affetmenin ne oldugunu anladim ve affetmenin aslinda yeni insanlar kazandirdigini gördüm.

Bir gün geçmisime baktigimda pismanliklarimdan üzülmedigimi gördüm, bunlari ben yasadim çünkü.

Birisini hatirlamanin aslinda ufak bir telefon görüsmesi kadar basit oldugunu biliyorum artik.

Trafik isiklarindan geçerken omzumun üstünden söyle bir baktigimi sehri terk etmeden yakaladim.

Aslinda bana deger veren insanlarin çok yakinimda oldugunu fakat gözlerimin hep uzaklarda oldugunu anladim.

Birisini kirdiktan sonra özür dilemenin aslinda beni ben yaptigini anladim.

Sen benim için önemlisin cümlesinin verilebilecek en büyük hediye oldugunu buldum.

Bir yerden sonra kelimelerin mana ifade etmedigini biliyorum.

Sahilde yürür ve düsünürken birinin de beni düsündügü duygusu beni sevindiriyor.

Mutlu olmanin aslinda bir kedinin güzel bir anini yakalamak kadar basit oldugunu anladim.

Kaçirdigim firsatlarin aslinda bana yeni firsatlar yarattigini gördüm.

Yildizlarin benim için parladigini göremeyen gözlerim, gün geldi hayatimdan kayan yildizlarin gömüldügü maziyi unutmasi gerektigini anladim.

Gözlerin kelimelerden daha önemli oldugunu ve yalan söylemediklerini biliyorum.

Hayatimda yanimda görmek istediklerimi yanimda görecegim çünkü onlarinda bana deger verdigini biliyorum.

Telefonun 160 karakterine üzüntünün mutlulugun ve yikintinin sigdigini gördüm.

Yasamin yasamaya deger oldugunu ve istersem mutlu olacagimi ögrendim.
ALINTI

sanırım buna hayatın farkına varmak deniyor