Cesur Olmak İsterdİm.....

Cesur Olmak İsterdİm.....

Yokluğuna dayanabilecek kadar cesur olmayı bende isterdim,
Bende isterdim bir yanım yokken düşmemeyi,
Bende isterdim senin gibi yürekli olabilmeyi,
Ama en çok da yine yanımda olmanı isterdim…
Neydi bizi birbirimizden ayıran bu tuzak?
Neydi engel olamadığımız, çare bulamadığımız işkencenin adı?
İşkenceyi, yokluğu, hasreti, özlemi,
Hiçbir arada yaşadın mı sen de benim gibi..?
Hiç yıldızlara bakıp da beni gördün mü?
Ben gördüm seni…!
Gülen yüzünü, biraz çatık kaşlarını,
Bana canım dercesine bakan gözlerini gördüm onlarda…
Hiç sen de benim gibi konuştun mu kendinle?
Sordun mu altından kalkamayacağın soruları,
Sordun mu kendine bensizliğin ne demek olduğunu…?
Ben sordum da cevaplayanım olmadı,
Ağladım da gözyaşımı silenim olmadı,
Yokluğunda hiçbir şeye dermanım olmadı…
Sen gibi, yıldızlar gibi uzak kaldı her şey,,,
Uzandım ama tutamadım,
Yalvardım ama yine yapamadım…
Anlayacağın sensizliği beceremedim yine…
Beceremedim sensiz ayakta kalmayı,
Beceremedim yokluğunla savaşmayı,
Hasret denen mereti kaldıramadı omuzlarım…
Yaşayamadım sen olmadan,
Nefes alamadım.. alıntı

Bugünlerdeki duygularımı tam anlamıyla ifade eden bir şiir.

biraz cesur olsam ne güzel olacaktı.... teşekkürler şiirin için

Cesur olmak için her zaman mantıklı düşünmemek lazım

Sosy@lci demiş ki:

Cesur olmak için her zaman mantıklı düşünmemek lazım

zaten mantık işin içine girince cesur olamıyor insan mantıktan biraz olsun kurtulmak gerek gibi geliyor bana...