Yasamı Ertelemek
beni her ölüm etkiler
tanimasam bile üzülürüm
yitirilmis ümitlere…
hiç gerçeklesemeyecek ideallere…
yasanmamis sevgilere üzülürüm
bu yüzden korkarim yasami ertelemekten
ne yapilmasi, ne söylenmesi gerekiyorsa
söylenmeli, yapilmali
seviyorsaniz, sevdiginizi bugün söyleyin
sevdanizi bugün yasayin
isinizde yapilacak ne varsa bir an önce yapin
yarin çok geç olabilir
bir anda bitebilir hersey
yasamak için acele edin bence
kisa yasamisliklar, yasamamisliklardan daha iyidir
geriye dönüp baktiginizda ?keske?ler çogunlukta
olmasin
uzun vadeli hedefler için bile bugünden harekete
geçmeli
yarinlar çok uzakta olabilir
daha okulda baslamiyor muyuz ertelemeye yasami
ilk hedef kolej, sonra üniversite
hep yarina yatirim bugünü sonra
yasamamacasina
ise gireyim sonra…
evleneyim sonra…
çocuklar büyüsün sonra…
emekli olayim sonra….
sonra…
sonra…
sonra…
bir sürecin basinda, ortasinda yasam her an sona
erebilir
sonrasi olmayabilir
fedakarliklar güzel ama
unutmayalim (herkes kendi hayatini yasar)
Insanlar yasadikça yaslandigini düsünür,
aslinda insanlar yasamadikça yaslanir…?
sevgileri yarinlara biraktiniz
çekingen, tutuk, saygili.
bütün yakinlariniz
sizi yanlis tanidi.
bitmeyen isler yüzünden
Siz böyle olsun istemezdiniz)
bir bakis bile yeterken anlatmaya herseyi
kalbinizi dolduran duygular
kalbinizde kaldi
siz genis zamanlar umuyordunuz
çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
yillarin telaslarda bu kadar çabuk
geçecegi akliniza gelmezdi.
gizli bahçenizde
açan çiçekler vardi,
gecelerde ve yalniz.
vermeye az buldunuz
yahut vakit olmadi
BEHÇET NECATİGİL