Soguk ve karli bir gecede tipiden yolunu kaybeden bir isadami ve sekreteri arabalarini terketmek zorunda kalirlar ve uzun bir yürüyüsten sonra üsümüs ve islanmis durumdayken bir kulube bulurlar.
Kulubede bir yatak, bir uyku tulumu ve birsürü battaniye bulunmaktadir. Geceyi geçirmeye hazirlanirlar ve isadami bir centilmen olarak, yatagi sekreterine verir.
- Ben yerde uyku tulumunda uyurum, der.
Sekreter yataga yatar, adam uyku tulumunun içine girerek fermuari çeker. Bir süre sonra tam uyumak üzereyken, sekreterinin sesini duyar:
- Efendim, ben çok üsüyorum. Adam fermuari açar, uyku tulumundan çikar, bir battaniye alip kadinin üzerine örter, tekrar uyku tulumuna girer, tam uyumak üzereyken yine sekreterinin sesini duyar:
- Efendim, ben hala çok üsüyorum. Adam yine fermuari indirir, tulumdan çikar, bir battaniye daha alip kadinin üstüne örter, uyku tulumuna girerek fermuari çeker. Tam uykuya dalacagi sirada yine duyar:
- Ben yine çoooook üsüyorum.
Adam yattigi yerden:
- Bir fikrim var, der. Burasi issiz bir yer. Neler oldugunu kimse göremez, istersen evliymisiz gibi davranabiliriz.
Genç kadin kikirdar:
- Tamam, bana göre hava hos. Adam yattigi yerden avazi çiktigi kadar bagirir:
- Öyleyse kalk ve kahrolasi battaniyeyi kendin al!
Salı Nis. 24, 2007 10:31 am
